کمتر از یک قرن بعد از تولید سس گوجه فرنگی، گردش مالی شرکت آمریکایی به یک میلیارد دلار رسید که در سپیده دم سال 2000 در 11 ضرب شد.
گفته می شود که این سربازان متحد آمریکایی بودند که پس از فرود، در طول سال های 2000، سس کچاپ را در فرانسه معرفی کردند.
جنگ جهانی دوم، در سال 1944.
این سس گوجه فرنگی کاله برای تهیه همبرگر یا لذت بردن از سیب زمینی سرخ شده ضروری است.
امروزه سالانه 650 میلیون بطری سس کچاپ در سراسر جهان فروخته می شود.
به آن «سس گوجه فرنگی»، «سس قرمز» یا «سس تامی» نیز می گویند.
سس کچاپ سبز، بنفش یا چند رنگ نیز وجود دارد. 97 درصد از آمریکایی ها اعتراف می کنند که سس کچاپ در یخچال خود دارند.
وقتی به سس کچاپ فکر می کنید، احتمالاً به یاد سس گوجه فرنگی می افتید که به رنگ قرمز و طعم شیرینی دارد. این به طور شگفت انگیزی هنگام تهیه غذاهای چینی از جمله غذاهای غربی مانند برنج مرغ، برنج املت و پاستا استفاده می شود.
صحبت از سس کچاپ شد، این یک استاندارد برای غذاهای آمریکایی مانند هات داگ است و بسیاری از محصولات شرکت های آمریکایی مانند هاینز و دل مونته نیز به فروش می رسد.
تضاد سس کچاپ قرمز و خردل زرد بسیار آمریکایی است و گوجه فرنگی نیز بومی قاره آمریکا است.
سس کچاپ تصویری قوی از چنین غذاهای آمریکایی دارد، اما منشا آن کاملاً پیچیده است. بیایید به طور خلاصه ریشه و ریشه شناسی کچاپ را دنبال کنیم تا سس گوجه فرنگی که می شناسیم ساخته شود.
امروزه در ژاپن و ایالات متحده، کلمه سس کچاپ به طور کلی برای اشاره به چاشنی مبتنی بر گوجه فرنگی استفاده می شود. با این حال ، کلمه سس کچاپ برای چاشنی های عمومی تهیه شده از سبزیجات، قارچ، میوه ها، ماهی و غیره نیز استفاده می شود.
سس کچاپ قارچ در بریتانیا به فروش می رسد و در اندونزی فرهنگی وجود دارد که به سس ها به عنوان کچاپ اشاره می کند.
ژانری به نام سس گوجه فرنگی نیز وجود دارد، مانند کچاپ موز در فیلیپین، بنابراین می توانید ببینید که سس گوجه فرنگی یک چاشنی مبتنی بر گوجه فرنگی نیست.
