خوردن شکلات فرمند صبحانه برای افراد بالای 50 سال ممنوع اعلام شد

وقتی کلمه “شکلات” به گوش ما می رسد، تخیل در ترسیم یک تصویر مغزی خوشمزه از یک تخته شکلات قهوه ای غنی، یا یک بشقاب کیک پر شده با سس شکلات ذوب شده، یا یک فنجان نوشیدنی شکلات داغ که گرما را به ارمغان می آورد، اوج می گیرد. شادی
راهروهای موسسات علمی و دانشگاه‌های بین‌المللی مملو از مطالعاتی است که فواید سلامتی و روانی شکلات را برای انسان اثبات می‌کند و شاید آخرین مطالعات جالب آن‌هایی باشد که هفته گذشته منتشر شد و به این نتیجه رسید که شکلات باعث باهوش‌تر شدن افراد می‌شود.
شکلات تنها غذایی است که همه مردم آن را می شناسند و دوست دارند، اما اطلاعات زیادی در مورد تاریخچه آن ندارند و به گفته مجله تایم، حدود 90 درصد از داستان طولانی تاریخ شکلات به یک نوشیدنی تلخ برمی گردد.

اما امروزه برچسب های شکلات فرمند صبحانه برای بسیاری گیج کننده شده است، زیرا کارشناسان این روزها از اصطلاح “کاکائو” برای اشاره به گیاه و دانه های شکلات قبل از پردازش استفاده می کنند، در حالی که کاکائو پودر شکلاتی است که از آن نوشیدنی گرم خوشمزه درست می شود.
و هنگامی که منشا کلمه “شکلات” را دنبال می کنید، در زبان آزتک “xocolatl” است که به نوشیدنی تلخی که از دانه های کاکائو تهیه می شود اشاره دارد. نام لاتین درخت کاکائو به معنی غذای خدایان است.
دانشمندان هنوز نتوانسته‌اند تاریخ پیدایش شکلات را برای اولین بار تعیین کنند، زیرا روایت‌ها طبق گفته‌های مورخان مختلف متفاوت است، اما واقعیت واضح این است که قدمت آن به حدود چندین قرن پیش بازمی‌گردد و دانه‌های کاکائو با ارزش به حساب می‌آمدند.

همانطور که در اسناد آزتک که مربوط به قرن شانزدهم است نشان داده شده است که می تواند به عنوان ارز برای خرید مایحتاج مورد استفاده قرار گیرد.

مایاها و آزتک ها دانه های کاکائو را دارای قدرت جادویی و خواص منحصر به فرد می دانستند که باعث می شد وارد مراسم مقدس خود شوند.
در مورد شکلات شیرین، این شکلات تنها پس از دیدار کاشف اسپانیایی “فرناندو کورتز” از آخرین امپراتور آزتک ظاهر نشد و او طعم “کاکائو” را چشید، اما طعم تلخ آن را دوست نداشت، بنابراین شکر اضافه کرد.

به آن و به اسپانیا برگرداند. در قرن هفدهم، شکلات یک نوشیدنی مد روز در سراسر اروپا بود، اما تا زمان اختراع ماشین بخار تا حد زیادی در حفظ ثروتمندان باقی ماند.

در سال 1828، یک شیمیدان هلندی راهی برای تهیه پودر شکلات با حذف تقریباً نیمی از پودر شکلات یافت. چربی (کره کاکائو) شکلات، باقیمانده را بشکنید و مخلوط را با نمک های قلیایی بمالید تا طعم تلخ آن کاهش یابد. 

محصول او به عنوان “کاکائو هلندی” شناخته شد و به زودی منجر به ایجاد شکلات جامد شد.