فرش از دیرباز آیینه هنر و خلاقیت ایرانی بوده و هست و این پارچه گرانبها همیشه با اقتدار بر دیوار و زیر پای خانواده ها جایگاه خود را حفظ کرده است.
با پیشرفت تکنولوژی و صنعتی شدن محصولات برای تامین کالاهای مورد نیاز متناسب با جمعیت روزافزون جهان، فرش نیز به صورت صنعتی تولید و به بازار عرضه شد و این نوع تولید با نام فرش ماشینی آغاز شد.
فرش ماشینی کوچک اصطلاحی است که بسته به نوع نخ مورد استفاده و نوع تکنولوژی بافت، انواع کفپوش را شامل می شود.
گاهی اوقات فرش های فانتزی یا فرش های پرزدار نیز ممکن است به عنوان فرش های ماشینی طبقه بندی شوند.
در این گفتار به بررسی تکنولوژی فرش ماشینی می پردازیم که بر اساس بافت پارچه است.
به طور کلی در صنعت نساجی چه در تولید منسوجات و چه در تولید فرش ماشینی، زنجیره تولید از چهار مرحله اصلی تشکیل شده است که عبارتند از: ریسندگی، رنگرزی، بافندگی و تکمیل.
کارخانه ای که محصول نهایی آن فرش یا پارچه ماشینی است ممکن است تمام این مراحل را خودش مدیریت کند یا فقط قسمت بافندگی را انجام دهد.
مرحله اول ریسندگی نخ فرش
در مرحله ریسندگی نخ مورد استفاده برای بافت فرش تهیه می شود.
نخ های مورد استفاده در فرش ماشینی از سه قسمت تشکیل شده است:
1) نخ های خواب که معمولاً از اکریلیک یا پلی استر یا پلی پروپیلن ساخته می شوند.
۲) نخ پود که معمولاً از جوت درست می شود
3) نخی که معمولاً از پنبه یا پلی استر تهیه می شود
آنچه که نوع فرش را تعیین می کند، نوع نخ آن است.
تکنولوژی تولید نخ اکریلیک و آماده سازی لازم برای تهیه آن با آماده سازی مورد نیاز برای استفاده از نخ پلی استر متفاوت است.
نخ های اکریلیک با سیستم ریسندگی الیاف کوتاه تهیه می شود، سپس با استفاده از رنگ های مناسب رنگ آمیزی و حرارت داده می شود و سپس به قسمت بافندگی ارسال می شود.
اما نخ های پلی استر از طریق ریسندگی ساخته می شوند و به دو صورت دوپه شده یا رنگرزی استفاده می شوند.
شرکت های فرش ماشینی می توانند مرحله ریسندگی داشته باشند یا نخ را به صورت آماده خریداری کنند.
پس از آماده سازی نخ، در مرحله پیش بافندگی، نخ های قرقره های بزرگ را روی قرقره های کوچکتر می پیچند و طبق طرح فرش روی قفسه دستگاه قالی بافی قرار می دهند.
مرحله دوم بافت فرش ماشینی
دومین و شاید مهمترین مرحله در زنجیره تولید فرش، بافتنی است.
در این مرحله فرش با استفاده از تکنولوژی های مختلف بافته می شود.
به طور کلی سیستم قالی بافی همانند بافت پارچه است با این تفاوت که با دو سیستم تار بافته می شود.
در واقع در دستگاه بافندگی دو فرش به طور همزمان بافته می شود که یکی فرش رویه و دیگری فرش پایین نامیده می شود.
این سیستم بافندگی به بافت چهره به چهره نیز معروف است.
در واقع این دو پارچه به صورت موازی بافته می شوند و نخ های خواب بین دو سطح قرار می گیرند.
سپس توسط یک تیغه رفت و برگشتی دو نیم شده و دو فرش بالا و پایین از هم جدا می شوند.
البته سیستم توضیح داده شده در واقع روند کلی قالی بافی را نشان می دهد، اما ماشین آلات مختلف توسعه یافته توسط شرکت های قالی بافی، امکانات متفاوتی را در قالی بافی در اختیار تولیدکنندگان قرار می دهد.
ماشین های قالی بافی عمدتا توسط دو شرکت معروف Wendville (بلژیک) یا Schonnher (آلمان) تولید می شوند و در مدل های مختلف موجود می باشند.
این شرکت ها می توانند فرش هایی با پرز بریده یا لوپ یا با سه سیستم بافت (راپیره) تولید کنند.
هر یک از این ویژگی ها در مدل های مختلف این شرکت ها طراحی شده است.
برخی از مدل های تولید شده توسط Wendville عبارتند از CRX، CPX، HRX، UCL، HCPX و CRP.
