در یک مطالعه، کودکان چهار ساله ای که در معرض انواع اسباب بازی بانه بودند، مهارت های ارتباطی بهتری نسبت به کودکانی که دسترسی کمتری به انواع مختلف وسایل بازی داشتند، توسعه دادند.
در دیگری، کودکان هشت و نه ساله از نظر جسمی رشد یافته‌تر در انجام وظایف شناختی بهتر از کودکان کمتر توسعه یافته عمل کردند.
این یافته ها، مجله انجمن علوم روانشناسی، نشان می دهد که قرار گرفتن کودکان در معرض انواع مختلف اسباب بازی ها ممکن است با افزایش مهارت ها یا توانایی های خاص برای رشد آنها مفید باشد.
برای کودکان خردسال، از بلوک‌های سازنده تا خمیر بازی، قرار گرفتن در معرض ممکن است مهارت‌های حرکتی ظریف و حل مسئله بهتر را تشویق کند.
برای کودکان بزرگ‌تر، قرار گرفتن در معرض انواع اسباب‌بازی‌هایی که توانایی‌های شناختی در حال رشد آنها را درگیر می‌کنند، مانند پازل و بازی‌های رومیزی، می‌تواند استدلال انتزاعی را تقویت کند.
تلاش برای اجازه دادن به کودکان خردسال برای بازی با تعدادی اسباب‌بازی مختلف بدون اینکه والدین یا مراقبان بیش از حد تحت فشار قرار گیرند، ممکن است به بهبود تفکر فضایی کمک کند.
اسباب بازی ها با قرار دادن آنها در معرض تجربیات جدید و انواع مختلف زبان بر رشد توانایی های کودکان تأثیر می گذارد.
انواع اسباب‌بازی‌ها می‌توانند به کودکان کمک کنند تا سریع‌تر یاد بگیرند و حتی ممکن است از مشکلات بعدی مانند بزهکاری جلوگیری کند.
به‌علاوه، اسباب‌بازی‌های این گروه سنی باید بادوام باشند، زیرا اگر کودکی به شدت با آن بازی می‌کند، اسباب‌بازی باید در مقابل آن بایستد.
برخی از ویژگی های شخصیتی، مانند برون گرایی، معمولاً تا زمانی که کودکان به سنین نوجوانی خود می رسند، به خوبی رشد می کنند.
منابع آموزشی، اسباب‌بازی‌ها و بازی‌های محفوظ به کودکان کمک می‌کنند تا مهارت‌های مورد نیاز خود را برای تفکر انتقادی توسعه دهند.
اگرچه تصور می‌شود برخی اسباب‌بازی‌ها روی کودک تأثیر می‌گذارند، اما انواع مختلفی از اسباب‌بازی‌ها وجود دارند که نسبت به سایرین برای رشد بهتر هستند.
