ار دیگر تنوع و غنای فرهنگی ایران به عنوان ضامن اصالت هنر فرش ایرانی که بازتولید آن در خارج از کشور دشوار است، دخالت می کند.
همچنین تقلید از برخی نقوش ایرانی است که اغلب به عنوان دلیل اصلی افت فروش فرش ایرانی در بازارهای خارجی ذکر می شود.
اگرچه این موضوع در حیطه کارشناسان قرار می گیرد، اما تنها دسته خاصی از قالی های کارگاه های شهری، با نقشه های کشیده شده یا حتی چاپ شده و در خارج از مرزهای ما قابل دسترسی است، توسط خارجی ها تکثیر شده است.
در عین حال، بافندگی مکانیکی که از نقوش صنایع دستی استفاده می کند، به عدم تعادل این بازار خاص کمک زیادی می کند.
روفرشی 12 متری طرح فرش از فروش بسیار بالایی برخوردار می باشد.
غنی ترین و اصیل ترین محدوده مربوط به محیط روستایی است که در آن بافت به صورت بداهه و بدون نقشه ترسیمی مشخص انجام می شود. این فرش ها بیشتر از الگوهای منطقه ای و اجدادی الهام گرفته شده اند.
اگر این بخش از کمک های جدی بهره مند شود، می تواند بقا و تداوم هنر فرش ایران را تضمین کند.
در نهایت با توجه به محدودیت های جغرافیایی، تاریخی و فرهنگی نقوش قالی های ایرانی، باید به خاطر داشت که ایران باستان سرزمین های وسیع آسیای مرکزی و افغانستان را در بر می گرفت.
این مناطق دیگر بخشی از ایران کنونی نیستند، اما همچنان الگوهای سنتی ایران را بازتولید می کنند. شهر هرات، یکی از مراکز اصلی فرهنگ کهن ایرانی، نمونه آن است.
در همین شهر است که یکی از استادان نقاشی به نام کمال الدین بهزاد زندگی می کرد که نقوش گنبد و قالی های ایرانی را وارد نقاشی مدرسه هرات کرد.
لازم بود برای حمایت از استادان این حرفه، آثاری از طراحان بزرگ شهری فهرست شود، به خصوص که این عنصر انسانی است که مهمترین نقش را در آن ایفا می کند.
اگر تولید انبوه بر اساس طراحی صنعتی و ساخت مکانیکی شکوفا شود، این به دلیل ابزار نامحدود ارائه شده توسط صنعت مدرن است.
صنایع دستی سنتی، به نوبه خود، توسعه کمتری را تجربه می کند، به این معنا که مستقیماً به ویژگی های منطقه ای و بالاتر از همه به خلاقیت انسان بستگی دارد. بدیهی است که این دسته دوم است که بقای فرهنگ و هویت فرش را تضمین می کند.
در نهایت باید پذیرفت که تبدیل جوامع روستایی و عشایری به جوامع شهری و تغییر ذهنیت ها قطعا به استفاده از ابزارهای مدرن مانند گرافیک و کامپیوتر در صنعت فرش کمک کرده است.
حفظ هنر سنتی فرش شاید مستلزم به کارگیری ابزارهای مدرن و علمی باشد که بدین ترتیب در خدمت ارزش های ملی و فرهنگی قرار گیرد.
