آجر های گوشه ای و همچنین آجر نسوز هشتگرد به سنگ تراشان انعطاف پذیری می دهند تا هر چیزی را از یک استثنای یکباره ساخته شده در دیوار ایجاد کنند.
تا مانع ایجاد اشکال هشت ضلعی برنامه ریزی شده (یا سایر اشکال هندسی الهام گرفته شده) در آجرکاری خود شوند.
اینها در کنار آجرهای استاندارد کار می کنند تا محدودیت های ساختمان های دارای زاویه مستقیم را در حین چیدمان از بین ببرند.
آجرهای میز آب، مشابه آجرهای مقابله ای، برای هدایت آب نه تنها از ساختار آجرکاری بلکه از پایه آن نیز طراحی شده اند.
آب استخر می تواند باعث آسیب طولانی مدت و ضعیف شدن ملات و آجرکاری شود و پایداری و ایمنی سازه را به خطر بیندازد.
آجرهای میز آب به سبک “روی تخت” این وظیفه را انجام می دهند، اما بیشتر به عنوان ترکیبی برای افزودن عناصر تزئینی به آجرکاری استفاده می شوند.
هنگامی که برای ایجاد ستون‌ها و ردیف‌ها در دیوار آجرکاری سنتی استفاده می‌شوند، هم بافت‌های تزئینی و هم سایه می‌افزایند.
بسته به شیب و اندازه پشته عمودی آنها در مسیرها، این تغییر جهت آب ممکن است یک اثر ملایم یا دراماتیک با فاصله قابل توجهی از پایه باشد.
آجرها تاریخ و در عین حال باستانی دارند. ما در مورد هزاران سال پیش صحبت می کنیم. آجرهای اولیه از خاک رس یافت شده در مناطق مختلف یا از گل ساده قدیمی ساخته می شدند.
خشت و گل هر دو به شکل مستطیل یا آجری شکل می گرفتند و به شکل مستطیل یا آجر در می آمدند و در آفتاب یا هوا خشک می شدند.
باعث می شد به اندازه کافی برای استفاده در خانه ها یا سازه های مختلف آن زمان مانند خانه های خشتی استفاده شود.
آجرهایی که بعداً ساخته شدند شامل سرامیک (آجرهای پخته شده) بود که برای سخت شدن آنها برای استفاده پخته می شد.
