از روغن آویشن و آویشن قرمز معمولا در دهان شویه ها و خمیردندان ها استفاده می شود. تیمول همچنین قارچ ها را از بین می برد و به طور تجاری به ضدعفونی کننده های دست و کرم های ضد قارچ اضافه می شود.
علاوه بر این، آویشن حاوی باکتری دیگری به نام کارواکرول است و همچنین دارای انواع فلاونوئیدها از جمله آپیژنین، نارینژنین، لوتئولین و تیمونین است.
این فلاونوئیدها ظرفیت آنتی اکسیدانی گیاه و سایر اثرات سلامتی را افزایش می دهند.
یک قاشق غذاخوری برگ تازه آویشن حاوی حدوداً موارد زیر است:
- 3 کالری
- 1 گرم کربوهیدرات
- کمتر از 1 گرم پروتئین، فیبر یا چربی
- 3.6 میلی گرم ویتامین C (6 درصد DV)
- 105 IU ویتامین A (3 درصد DV)
- 0.3 میلی گرم آهن (3 درصد DV)
- 0.3 میلی گرم منگنز (3 درصد DV)
مطالعات نشان داده اند که روغن آویشن یک ضد میکروب طبیعی قوی است و آن را به سلاحی جدی در برابر گلودرد تبدیل می کند. محتوای کارواکرول آن یکی از بهترین روغن‌های ضروری برای تسکین گلودرد است.
یک مطالعه اخیر واکنش روغن آویشن را به 120 گونه مختلف باکتری جدا شده از بیماران مبتلا به عفونت حفره دهان، دستگاه تنفسی و دستگاه تناسلی ادراری آزمایش کرد.
نتایج آزمایش‌ها نشان داد که روغن گیاه آویشن فعالیت بسیار قوی در برابر تمام سویه‌های بالینی از خود نشان می‌دهد. حتی اثربخشی خوبی در برابر سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک نشان داد.
دفعه بعد که گلودرد داشتید، حتما این گیاه را به سوپ خود اضافه کنید و/یا مقداری چای آویشن کشنده میکروب بنوشید.
نشان داده شده است که مصرف آویشن باعث ایجاد فعالیت ضد فشار خون می شود که آن را به یک انتخاب گیاهی عالی برای افرادی که از علائم فشار خون بالا رنج می برند تبدیل می کند.
یک مطالعه اخیر روی حیوانات نشان داد که عصاره تیموس ولگاریس قادر است ضربان قلب افراد مبتلا به فشار خون را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
همچنین نشان داده شد که این عصاره باعث کاهش کلسترول، تری گلیسیرید و LDL می شود و در عین حال سطح کلسترول HDL را افزایش می دهد.
