اصطلاح “چرم گیاهی” به روش دباغی چرم اشاره دارد.
یک چرم گیاهی مربوط به دباغی گیاهی است، بنابراین باید از “چرم دباغی گیاهی” صحبت کنیم.
دباغی چرم حکاکی یک فرآیند ضروری است که شامل درمان پوست حیوانات به منظور انعطاف پذیری و ضد پوسیدگی آنها می شود.
این مرحله دباغی است که پوست حیوانات را به چرم تبدیل می کند.
دو روش برنزه کردن وجود دارد:
دباغی مواد معدنی بر اساس سولفات کروم (کروم III).
با توجه به سمی بودن کروم، هم برای محیط زیست و هم برای سلامت انسان، بهتر است به سمت چرم های اروپایی حرکت کنیم، زیرا مقررات محدودتر است و تأثیر محدودی بر محیط زیست را تضمین می کند و برای کارگران دباغی کنترل می شود.
دباغی سبزیجات بر اساس تانن های موجود در پوست، برگ و ریشه بلوط، اقاقیا، میموزا… دباغی سبزیجات که برای مردم و محیط زیست مفیدتر است، خاصیت ارتجاعی کمتری به چرم ارائه می دهد و کمتر در برابر آفتاب و بد محافظت می کند.
آب و هوا نسبت به جایگزین معدنی آن برای کروم.
از آنجایی که ما در معناشناسی هستیم، بسته به نوع پوست دباغی شده، متخصصان یا دباغ هستند ، وقتی با پوست های بزرگ (گاو، گوساله، اسب) سروکار دارند، یا دباغ برای پوست های کوچکتر (بره، گوسفند، بز).
پوست حیوانات عمدتاً از صنایع غذایی تهیه می شود که بر اساس کیفیت آنها دسته بندی می شوند.
پوست های عجیب و غریب (تمساح، مار و غیره) می توانند از مزارع مخصوص فرآوری چرم یا شکار غیرقانونی به دست بیایند.
در مواجهه با آگاهی عمومی در مورد آلودگی های تولید شده توسط صنعت نساجی، از جمله آلودگی چرم با کروم، و رنج حیوانات که در کشتارگاه های خاص آشکار می شود، “چرم وگان” به عنوان یک جایگزین سازگار با محیط زیست برای محیط زیست و مبارزه ارائه می شود.
در برابر حیوان آزاری اگرچه دیدیم که اصطلاح “چرم گیاهی” نادرست بود و باید “چرم مصنوعی گیاهی” را ترجیح داد، اما این اصطلاح هنوز به طور گسترده در بازاریابی استفاده می شود.
