خوردن خرما بخصوص خرمای پیارم سیاه در چند هفته آخر بارداری ممکن است باعث افزایش گشاد شدن دهانه رحم و کاهش نیاز به زایمان القایی شود. آنها همچنین ممکن است در کاهش زمان زایمان مفید باشند.
یک متاآنالیز قدیمی‌تر در سال 2011 با بررسی مطالعاتی که در آن افراد باردار قبل از موعد مقرر خرما مصرف می‌کردند، نشان داد افرادی که خرما می‌خوردند نسبت به کسانی که خرما را نمی‌خوردند مدت زمان کمتری زایمان می‌کردند.
اما همچنین اشاره می‌کرد که ارتباط بین خوردن خرما و تحویل سریعتر نیاز به تحقیق بیشتر دارد.
یک مطالعه در سال 2017 روی 154 فرد باردار نشان داد کسانی که خرما می‌خوردند در مقایسه با کسانی که خرما مصرف نمی‌کردند بسیار کمتر در معرض تحریک قرار داشتند.
مطالعه سوم نتایج مشابهی را در 91 فرد باردار که از هفته 37 بارداری روزانه 70 تا 76 گرم خرما مصرف می کردند، نشان داد.
آنها به طور متوسط 4 ساعت کمتر از کسانی که خرما نمی‌خوردند، زایمان فعال داشتند.
اگرچه به نظر می رسد خوردن خرما به تقویت زایمان و کاهش مدت زایمان کمک می کند، تحقیقات بیشتری برای تایید این اثرات مورد نیاز است.
نقش خرما در بارداری احتمالاً به دلیل ترکیباتی است که به گیرنده های اکسی توسین متصل می شوند و به نظر می رسد اثرات اکسی توسین را در بدن تقلید می کنند.
اکسی توسین هورمونی است که باعث انقباضات زایمان در هنگام زایمان می شود.
علاوه بر این، خرما حاوی تانن است، که نشان داده شده است که به تسهیل انقباضات کمک می کند.
آنها همچنین منبع خوبی از قند و کالری طبیعی هستند که برای حفظ سطح انرژی در طول زایمان ضروری هستند.
خرما زمانی که در چند هفته آخر بارداری مصرف شود ممکن است زایمان طبیعی را برای افراد باردار تسهیل کند.
خرما منبع فروکتوز است که نوعی قند طبیعی است که در میوه ها یافت می شود.
