روپوش‌های بیمارستانی یک لباس ساده هستند، اما پوشیدن (و درآوردن آن) بسیار دشوار است. این یکی از لوازم اصلی کمد لباس های بیمارستانی برای بیماران است، با این حال تعداد کمی از آنها بر هنر پوشیدن لباس بیمارستانی مسلط شده اند.
در اینجا چهار نکته مهم برای پوشیدن لباس بیمارستانی بدون غر زدن پارچه آورده شده است:
دو نوع اصلی از لباس بیمار وجود دارد: مدل مستقیم رو به بالا و پایین و مدل روپوش. اگر مانتوی راسته رو به بالا و پایین دارید، دو پنل دارد که در یک طرف وسط به هم می رسند.
اکثر بیماران این سمت را در پشت قرار می دهند زیرا وجود آن در جلو باعث می شود احساس بیشتری در معرض قرار گرفتن داشته باشند، اما در برخی موارد، پزشک از شما می خواهد که آن را با شکاف در جلو برای دسترسی آسان تر بپوشید.
همچنین یک لباس بیمارستانی به سبک بسته بندی وجود دارد که دارای دو پانل پارچه ای است که به صورت زاویه ای روی هم قرار می گیرند.
این سبک پوشش بیشتری را برای بیماران ارائه می دهد، اما می تواند دسترسی پزشکان را کاهش دهد و مانع از اقدام سریع شود.
هر مدل لباس بیمارستانی به جهت های متفاوتی برای پوشیدن نیاز دارد، به همین دلیل مهم است که بدانید چه نوع روپوشی خواهید پوشید.
قبل از اینکه بتوانید لباس بیمارستان بپوشید، باید لباس های خود را در بیاورید. در بسیاری از موارد، می‌توانید سوتین و/یا لباس زیر خود را بپوشید، مگر اینکه پزشک به آن اشاره کرده باشد.
اگر پزشک فقط نیمه بالا یا پایین شما را معاینه می کند، ممکن است بتوانید پیراهن یا شلوار خود را بپوشید و سپس به سادگی لباس بیمارستان را روی بقیه بدن خود بپوشانید.
قبل از پوشیدن لباس بیمارستان، دستورالعمل های پرسنل را در مورد مقدار لباس پوشیدن دنبال کنید. لباس‌هایتان را در جایی قرار دهید که شما را به آنجا هدایت می‌کنند تا بعداً وقتی زمان درآوردن لباس بیمارستان فرا رسید، بتوانید به راحتی آنها را پیدا کنید.
