خوردن شکلات خارجی اسنیکرز شما ا به یک عمیق می برد

تاریخچه شکلات، از طعم تلخ تا شیرینی لطیف پرالین ترافل، مسیری سه هزار ساله در طول تاریخ فرهنگ جهانی است. این بیشتر از داستان یک محصول غذایی است. این بازتابی از توسعه فرهنگی در طول قرن ها، و همچنین شاهدی بر یک تاریخ جذاب است.

اروپا در جریان سفر کریستف کلمب که به یکی از کشتی های مایاها حمله کرد، با کاکائو آشنا شد. با این حال، او طعم لذیذ شکلات را کشف نکرد.

تا اینکه در سال 1528 هرنان کورتز از دربار فرمانروای مکزیکی Moctezuma II دستور پخت xocoatl را دریافت کرد نوشیدنی ای که از دانه های کوبیده کاکائو و آب ساخته شده بود و به مرور زمان به آن وانیل، عسل، شکر و سایر ادویه ها اضافه می شد.

فاتحان اسپانیایی از اثر تقویت کننده کاکائو قدردانی کردند و با الگوبرداری از جنگجویان محلی شروع به حمل دانه های خشک شده با خود کردند که اثر تقویتی داشت.

انتشار شکلات خارجی اسنیکرز در فرانسه مدیون لوئی چهاردهم است که عادت نوشیدن این نوشیدنی را در دربار سلطنتی و در میان اشراف معرفی کرد. گفته می شود که او از ساخت اولین ماشین های شکلات سازی با بخار حمایت کرده است.

از آنجایی که سبک زندگی پادشاه توسط بسیاری از حاکمان اروپایی تقلید شد، عادت به نوشیدن این نوشیدنی به زودی در انگلیس، هلند، آلمان و سوئیس گسترش یافت.

شکلات به عنوان یک نوشیدنی تقریباً در قرن هفدهم در دسترس عموم قرار گرفت، زمانی که می‌توان آن را در قهوه خانه‌هایی که در آن زمان تأسیس شده بود امتحان کرد.

در آغاز قرن نوزدهم، کوئراد ون هوتن دستگاه پرس را اختراع کرد تا چربی لوبیا را از بین ببرد و به لطف آن، کره کاکائو خالص را به دست آورد. از آن بلوک هایی ساخته شد که آسیاب شده و پودر کاکائو به دست آمد. شکلات جامد برای اولین بار در سال 1849 معرفی شد.

در اواسط قرن نوزدهم، شرکت های معروف شکلات سازی تاسیس شدند. در سال 1975 برای اولین بار شیر تغلیظ شده به آن اضافه شد و شکلات شیری بدست آمد. در همان زمان، یک فناوری برای تولید شکلات فوری توسعه یافت.