زردآلو در مشهد باعث درمان سه بیمار سرطانی شد

این مقاله مروری ویژگی‌های شیمیایی اساسی، از جمله ماده خشک، قند محلول، پکتین‌ها، اسیدهای آلی، اسیدیته قابل تیتراسیون، خاکستر، فیبر و غیره را پوشش می‌دهد.

زردآلو میوه‌های اقلیم‌تری هستند که به سرعت پس از برداشت بالغ می‌شوند و دوره نگهداری آن‌ها را به میزان قابل توجهی محدود می‌کند.

زردآلو در مشهد بسیار فراوان است و از کیفیت بالایی برخوردار می باشد.

بنابراین، روش های مختلف نگهداری، مانند کنسرو کردن، انجماد، خشک کردن یا بسته بندی در اتمسفر کنترل شده به طور گسترده ای برای حفظ میوه ها اعمال می شود.

متداول ترین روش برای نگهداری زردآلو و افزایش در دسترس بودن آن، خشک کردن است.

این تکنیک میزان رطوبت زردآلو را به حدی کاهش می‌دهد که می‌توان آن را برای مدت طولانی به طور ایمن نگهداری کرد، اما از طرف دیگر، غلظت نسبی مواد مغذی از جمله ویتامین A، ویتامین E، پتاسیم و آهن افزایش می‌یابد.

با این حال، چندین مطالعه کشف کرده‌اند که محتوای آنتی‌اکسیدانی میوه‌های تازه را می‌توان با روش فرآوری تغییر داد که می‌تواند مزایای آن را کاهش دهد.

بنابراین، زردآلوهای تازه خشک شدند تا ببینند آیا اثرات دو روش خشک کردن، خشک کردن در آون (OD) و خشک کردن سنتی آفتاب (TSD)، بر کاروتنوئیدها و ترکیبات فنلی زردآلو (Prunus armeniaca L.) تأثیری دارد یا خیر.

مطالعات خاصی برای ارزیابی ارزش غذایی بین گونه های مختلف زردآلو انجام شد و نشان داد که هر میوه دارای خواص ترکیبی متفاوتی است.

این مطالعه شامل زردآلوهای مالاتیا از منطقه ترکیه بود که دارای خواص کل فنولیک، بتاکاروتن، اسیدهای آلی، کاروتنوئیدهای کل، قندها و مواد معدنی بود.

داده های ترکیبات غذایی و شیمیایی چندین رقم زردآلو در جدول 2 و 3 خلاصه شده است.

مشخص شده است که گروه های ترکیبی فنلی مانند فلاونول ها، آنتوسیانین ها، پروسیانیدین ها و اسید هیدروکسی سینامیک را می توان در انواع مختلف زردآلو یافت.

Hacıkız بالاترین سطح فنولیک کل را در مقایسه با سایر زردآلوهای مالاتیا تشکیل می دهد.

واریته های توکالوغلو و بورسا در محدوده 7/4233 تا 5/8180 میلی گرم GAE/100 گرم وزن خشک دارند.

علاوه بر این، کل ترکیبات فنلی از 326 تا 1600 میلی گرم در 100 گرم وزن تر در واریته های زردآلو اسپانیایی متغیر بود.

علاوه بر این، کاروتنوئیدهای کل در انواع مختلف زردآلو به طور قابل توجهی متفاوت است که ممکن است شامل β-کریپتوکسانتین، لیکوپن، لوتئین، بتا-کاروتن و γ-کاروتن باشد.

Hasanbey و Kabaası ارقام زردآلو مالاتیا با بیشترین غلظت کل کاروتنوئید هستند.

در همین حال، کل کاروتنوئید در زردآلو اسپانیایی بین 1.36 تا 38.52 میلی گرم در 100 گرم است.

از سوی دیگر، میزان بتا کاروتن در کل کاروتنوئیدها بین 39 تا 65 درصد بود.

مطالعات نشان داد که آلیاناک دارای بالاترین مقدار در بین انواع زردآلو مالاتیا است.

بتا کاروتن در ویتامین A موجود است و این نشان می دهد که زردآلو می تواند منبع خوبی از ویتامین A برای انسان باشد زیرا این نوع ماده مغذی توسط بدن ما سنتز نمی شود.