ناکشا ، وسیله ای ایرانی مانند ماشین بافندگی ژاکاردقرن‌ها بعد اختراع شد و بافندگان هندی را قادر ساخت که نقش‌های گل‌دار و طرح‌های خزنده را در پارچه‌های ابریشمی ایجاد کنند تا با هر نقاشی با قلم مو رقابت کنند.
شال کشمیری که از این تخصص در دوران شکوفایی خود به وجود آمده بود، شهرت بیشتری نسبت به سایر منسوجات هندی داشت.
شال پشمی ظریف بافته شده با ملیله که همیشه یک کالای لوکس بود، تا قرن هجدهم به یک روکش شیک برای خانم های نخبه انگلیسی و فرانسوی تبدیل شده بود.
عرضه کمتر از تقاضا بود و تولیدکنندگان برای تولید بیشتر فشار آوردند و نسخه‌های گلدوزی شده متقاعدکننده‌ای از شال‌های بافته شده را ایجاد کردند که می‌توانستند در نیمی از زمان تولید شوند.
در اوایل سال 1803، تولید سوزن دوزی کشمیری برای افزایش و تسریع تولید این شال ها که از سال 1784 در انگلستان و حتی در فرانسه تقلید شده بود، ایجاد شد.
در سال 1870، ظهور ژاکاردماشین بافندگی در اروپا انحصاری شال پلیسه لمه اصلی کشمیر را که در پیزلی اسکاتلند شروع به تولید کرد، از بین برد.
حتی نقوش مشخصه کشمیری، شکل انبه ، به سادگی با نام پیسلی شناخته شد .
نقوش پیزلی آنقدر در پارچه های هندی وجود دارد که به سختی می توان متوجه شد که تنها حدود 250 سال قدمت دارد. این طرح از طرح‌های گل‌ها و درخت‌های زندگی دهه ۱۶۰۰ که در منسوجات گران‌قیمت مغول بافته‌شده با ملیله ایجاد شده بود، به وجود آمد.
این طرح در هند از نقوش ایرانی به نام بوتا جغا نشات گرفته استکه نمایانگر درخت سرو تلطیف شده، نماد ایرانیان است. طرح‌های اولیه، گیاهان منفرد را با گل‌های بزرگ و ساقه‌های موج‌دار نازک، برگ‌ها و ریشه‌های کوچک نشان می‌دادند.
همانطور که طرح ها با گذشت زمان متراکم تر شدند، گل ها و برگ های بیشتری در شکل درخت فشرده شدند یا از گلدان ها یا یک جفت برگ بیرون آمدند.
در اواخر قرن 18، نقطه منحنی کهن الگویی در بالای یک طرح کلی بیضوی شکل گرفت. شال‌های استادانه‌ای که بر روی شال‌های کشمیر ایجاد می‌شد، بیش از یک قرن در اروپا مد شد و تقلید از این شال‌های بافته شده در کارخانه‌های Paisley، اسکاتلند بود که نام آن را به Paisley داد.هنوز معمولاً در ایالات متحده و اروپا استفاده می شود.
در اواخر قرن 18 و قرن 19، پیسلی نقش مهمی در طیف گسترده ای از منسوجات هندی شد، شاید به این دلیل که با دربار مغول مرتبط بود.
همچنین توجه سرخپوستان فقیرتر و غیر مسلمان را به خود جلب کرد زیرا شبیه انبه است. شال ترمه یک شال همیشه سبز در سراسر هند و جهان است. هندی‌های روستایی به انبه یا انبه سمبل باروری می‌گفتند .
شال‌های کشمیری در اوایل تا اواسط قرن نوزدهم در اروپای غربی لباس‌های مد روز بودند. شال های پیزلی، شال های تقلیدی کشمیری بافته شده در پیزلی، رنفروشایر ، خاستگاه نام الگوی سنتی پیسلی است .
شال ها نیز در شهر نورویچ ، نورفولک از اواخر قرن هجدهم (و حدود دو دهه قبل از پیزلی) تا حدود دهه 1870 تولید می شدند.
