یک مطالعه در سال 2014، که به این نتیجه رسید که استفاده از جوراب واریس کلور، درمان موثرتری نسبت به جراحی است.
به طور کلی، نتایج مختلط است. یک بررسی از منبع مورد اعتماد در سال 2015 نشان داد که شواهد قابل اعتماد کمی از جوراب های فشاری به عنوان درمانی برای رگ های واریسی پشتیبانی می کند.
میزان مناسب فشار و نوع مناسب جوراب به تعداد، نوع و علت زمینه‌ای رگ‌های واریسی فرد بستگی دارد.
سه نوع اصلی عبارتند از:
- ساپورت جوراب شلواری: اینها مقداری فشار وارد می کنند، اما کمترین گزینه هستند.
- جوراب و جوراب فشرده: طیف وسیعی از فشارها برای خرید در بسیاری از داروخانه ها، داروخانه ها و فروشگاه های آنلاین موجود است. اینها بیشتر از جوراب شلواری پشتیبانی می کنند.
- جوراب های فشاری نسخه ای: اینها بیشترین فشار را وارد می کنند و توسط یک متخصص برای اطمینان از مؤثر بودن آنها اما نه آنقدر محکم که بر گردش خون فرد تأثیر بگذارد نصب می شوند.
جوراب‌های ساق بلند واریس معمولاً تا بالای زانو یا ران هستند. جوراب‌های بلند تا زانو باعث افزایش گردش خون در ساق پا و هنگام ورزش می‌شود.
افراد تمایل دارند در طول روز از جوراب های فشاری استفاده کنند، زیرا نشستن و ایستادن بیشتر احتمال دارد باعث مشکلات گردش خون شود.
یک فرد مبتلا به واریس ممکن است سعی کند پاهای خود را در شب بالا بیاورد تا گردش خون را بهبود بخشد. با این حال، پزشک ممکن است پوشیدن جوراب ساق بلند را در شب نیز توصیه کند.
از آنجایی که جوراب های فشاری عمدا تنگ هستند، پوشیدن آن ها ممکن است دشوار باشد. پاها باید تمیز و خشک باشند. قبل از پوشیدن جوراب، صبر کنید تا هر لوسیونی جذب شود.
استفاده از جوراب های فشرده می تواند عوارض جانبی داشته باشد، از جمله:
- پوست شکسته
- تحریک پوست
- درد و ناراحتی
- فرورفتگی های موقت در پوست
جوراب هایی که چروک شده اند، به طور نادرست پوشیده شده اند یا اندازه آنها نامناسب است، بیشتر احتمال دارد مشکل ایجاد کند.
