این «ابرغذا» که تغذیه حیاتی برای نسل‌های تمدن خاورمیانه و شمال آفریقا فراهم می‌کند، مجموعه‌ای از ویتامین‌ها، مواد معدنی و آنتی‌اکسیدان‌های حیاتی را ارائه می‌کند.
در قرآن کریم، حضرت محمد (ص) مومنان را به مصرف خرما خاصویی جم به دلیل خواص قوی سلامت‌بخش آن توصیه می‌کند که امروزه بسیاری از آن‌ها از نظر علمی ثابت شده است.
خرما که از یک غذای ضروری برای بقا در آب و هوای خشن بیابانی تبدیل شده است، اکنون بخشی ضروری از رژیم غذایی روزانه در سراسر جهان است.
خرماهای فوق العاده همه کاره چه با مجموعه ای از مواد پر شده باشند و چه در شربتی شیرین فشرده شده باشند – تقاضای زیادی برای خرما دارند.
این فقط میوه نیست که خوراکی است – زمانی معمول بود که سنگ خرما را آسیاب می کردند و آن را با آرد مخلوط می کردند تا نان های خاصی تهیه کنند، یا از هسته ها به عنوان خوراک شتر و اسب استفاده می کردند.
حتی قلب خرما را اغلب به عنوان سبزیجات می پختند و می خوردند، اما اکنون به عنوان یک غذای لذیذ در نظر گرفته می شود.
شواهدی از کشت خرما با قدمت قرن‌ها به اشکال مختلف ظاهر می‌شود، از جمله حکاکی نخل‌های خرما بر روی مهرهای امپراتوری آشور، آثار باستان‌شناسی و معماری که در آن سرستون‌های ستون‌ها به شکل درختان خرما تراشیده شده‌اند.
فراتر از تأثیرات معماری، نخل خرما به یک عنصر تزئینی مشهور تبدیل شد که در موزاییک‌های هنری روم بیزانس نشان داده می‌شود، که پیوندی جدایی ناپذیر با مسیحیت را نیز توضیح می‌دهد.
الهام‌بخش طراحی درخت‌ها، شاخه‌ها و گل‌های آن در دوردست‌ها، از جمله قبه الصخره اورشلیم و مسجد بزرگ دمشق، دیده می‌شود، در حالی که نقوش خلاقانه نیز بر روی لباس‌ها گلدوزی شده بود، در فرش‌های قرن هفدهمی و غیره بافته می‌شد.
به سرعت به امروز، و بسیاری از صنعتگران با استعداد منطقه همچنان از درخت نخل در طرح های جواهرات دست ساز، به عنوان الگوهای گلدوزی شده روی عبایی ها، یا حتی هنگام ایجاد لوازم جانبی پایدار مانند کیف های دستی ساخته شده از برگ خرما، الهام می گیرند.
